Singapur, a właściwie Republika Singapuru, to państwo-miasto na samym koniuszku kontynentalnej części Azji Południowo-Wschodniej (technicznie to wyspa, połączona z kontynentem jedynie mostem), nazywane miastem Lwa [Lion City] (choć na wolności raczej nigdy tu lwa nie widzieli), miastem w ogrodzie [Garden City] (a przynajmniej chcieliby..) lub czerwoną kropką [Red Dot] (tak, kropka na mapie wystarczy by objąć cały kraj). Wbrew pozorom to malutkie państewko, które w 2015 roku obchodziło 50-lecie niepodległości, ma wiele do zaoferowania zarówno kulturalnie jak i zawodowo. Zwany jest rajem podatkowym, gdzie na powierzchni równej Warszawie + niecałe 2/3 Krakowa, żyje prawie 5,5 mln ludzi, z których tylko nieco ponad połowa jest faktycznie obywatelem Singapuru. Dobrze kontrolowana mieszanka kulturowa, gdzie guma do żucia jest zakazana, biznes kwitnie, a mniejsze przewinienia karane są chłostą. Obserwuję go na co dzień i od święta – mieszkam tu i pracuję od ponad 1000 dni.