Bell Tower

Góry i doliny – Chiny, Xi’an: part III

Rano nie było czasu rozczulać się nad zakwasami. Trzeba rozchodzić, nie ma rady! Na tapecie: historyczne atrakcje centrum Xi’an. Jak wiele chińskich miast i tutaj znajdują się dwie, charakterystyczne wieże: bębnowa (Drum Tower) i dzwonowa (Bell Tower). O ich funkcjach pisałam przy okazji notki z Pekinu.

Bell Tower wznosi się tuż nad stacją metra i zakładam, że właśnie dlatego kolejka po bilety ciągnie się w nieskończoność. Zniechęceni staniem w ogonku, poszliśmy w stronę Drum Tower. Bingo! Króciutka kolejka i możliwość kupienia łączonego biletu za 50 juanów (~10SGD, ~27,30PLN) na obie wieże. Wdrapaliśmy się na górę, gdzie artyści właśnie przygotowywali się do pokazu gry na bębnach. Uwielbiam posłuchać lokalnego folkloru miejsc, które odwiedzam, dlatego przystanęliśmy z boku obejrzeć ten, mniej więcej, 25 minutowy występ. Podziwiając najróżniejsze bębny i instrumenty, zrobiliśmy rundkę dookoła tarasów wieży. Z Drum Tower rozpościera się widok na Bell Tower.

Chiny, Xi’an, Drum Tower (Wieża Bębnowa), widok z Bell Tower (Wieży Dzwonowej)

Chiny, Xi’an, Drum Tower (Wieża Bębnowa)

Chiny, Xi’an, występ zespołu bębniarzy w Drum Tower (Wieży Bębnowej)

Nieopodal można zatopić się w gąszczu wąskich uliczek, kramów i stoisk z jedzeniem – to Muslim Quarter, największa, muzułmańska enklawa w Xi’an, która osiedliła się w tym rejonie za czasów dynastii Tang. Od pamiątek, przez wykuwane przekąski, po restauracje z ręcznie robionymi nudlami. W tym upale, moje uznanie zdobył zimny jogurt pitny, sprzedawany w szklanych buteleczkach, przypominających mniejsze i bardziej pękate, dawne butelki na śmietanę.

Chiny, Xi’an, Muslim Quarter, ręczna produkcja nudli

Chiny, Xi’an, Muslim Quarter, lokalne przysmaki – ryżowe ciasto

Chiny, Xi’an, Muslim Quarter, ręcznie ubijane słodycze

Przekąski tylko wzmogły nasz apetyt, dlatego za wskazaniem przewodnika, szybko znaleźliśmy wolny stolik w Three Sisters Dumplings – polecanej knajpki z lokalnymi pierogami, zlokalizowanej w pobliżu murów miasta. Wybór był całkiem spory, więc zgodnie stwierdziliśmy, że damy radę wsunąć po półtorej porcji na głowę. Zamówiliśmy 3 rodzaje pierożków, a dodatkowo niewinnie wyglądające bułeczki i piwo. Siły na zamiary, tak to było? Kilkanaście minut później przed nami stanęły 3 talerze, po 20 pierogów na każdym. Tak.. 60 niezbyt małych pierogów na dwie osoby. W dodatku spory talerz bułeczek ze słodkim sosem na bazie skondensowanego mleka. Walczyliśmy dzielnie, ale w okolicach czterdziestego pieroga, byliśmy już grubo ponad kreskę. Na szczęście można było resztę zgarnąć na wynos. Pierogi pyszne, ale polecam zamawiać z głową!

Chiny, Xi’an, Three Sisters Dumplings Restaurant, porcyjka na dwóch..

Chiny, Xi’an, Three Sisters Dumplings Restaurant, .. a do tego słodkie bułeczki z mlekiem skondensowanym

Wytoczyliśmy się zza stolika i powolnym krokiem turlaliśmy się w stronę Bell Tower. Kolejka zmalała, wycyrklowaliśmy też z czasem, by zdążyć na pokaz muzyczny również w tej wieży. Trochę historii zamkniętej w 4 ścianach, widok na miasto oraz Drum Tower i wracaliśmy do hostelu.

Chiny, Xi’an, dzwon na Bell Tower (Wieży Dzwonowej)

Chiny, Xi’an, Bell Tower (Wieży Dzwonowa)

Czas na kolejny etap przygody – Lecimy do Zhangye, jednak do Xi’an jeszcze na chwilę wrócimy!

stolica państwa krzaczków, Chiny, Pekin, akt III

Jest i on. Po prawie dwóch miesiącach powrócił. Przeprowadzki i delegacje mu nie służą. Dzięki niemu powracam z moją opowieścią z Chin. Witaj internecie z kabla. Chiny, dzień 3:

Rano pierwsze odezwały się zakwasy. Próbowałam je jednak zignorować i kontynuować zwiedzanie: Bell Tower, Drum Tower, Summer Palace, Wioska Olimpijska i Water Cube – fantastyczny park wodnej rozrywki. Basen miał być ukojeniem dla moich zmęczonych mięśni. Dlaczego nie był, o tym za chwilę.

Nie chciało mi się od rana przepychać w metrze, więc postanowiłam zrobić sobie prawie godzinny spacer pod Bell and Drum Tower, na rozruszanie nóg. Po drodze mijałam park, w którym, mimo wczesnej pory, toczyło się intensywne życie towarzyskie. Ulicą, wśród niewyobrażalnego jazgotu klaksonów, przetaczało się całe mnóstwo chińskich cudów motoryzacji.
Na Bell i Drum Tower można kupić bilet łączony. Właściwie chciałam wejść tylko na Drum Tower, zobaczyć jak grają na bębnach, ale gdy dotarłam to do następnego show było jeszcze 45 min, więc skierowałam swoje kroki do Bell Tower. Obie wieże stoją bardzo  blisko siebie, a ich głównym zadaniem było odmierzanie czasu dla mieszkańców dawnego Pekinu. W środku można poczytać ciekawe historie na temat chińskich jednostek czasu – niemożliwe jednak do powtórzenia.
Chiny, Pekin, Bell Tower

Chiny, Pekin, Bell Tower

Chiny, Pekin, dzwon w Bell Tower

Chiny, Pekin, dzwon w Bell Tower

Chiny, Pekin, Bell Tower, o niee.. znowu schody..

Chiny, Pekin, Bell Tower, o niee.. znowu schody..

Kilkadziesiąt stopni później byłam już w Drum Tower, wśród wielu bębnów i różnego rodzaju odmierzaczy czasu. Po 10 minutach moje uszy otrzymały dość potężna dawkę decybeli. I wiem, że zwykle ciężko jest określić wiek Azjatów, ale mnie się zdaje, że na tych bębnach grały dzieci.
Chiny, Pekin, Drum Tower

Chiny, Pekin, Drum Tower

Chiny, Pekin, bębny w Drum Tower

Chiny, Pekin, bębny w Drum Tower

Ku uciesze moich nóg udało mi się usiąść w metrze jadącym do Summer Palace – ogromnego kompleksu jeziorowo-parkowego. Kryzys przyszedł już w środku. Słusznie obstawiłam, że ludzi będzie całe mnóstwo, więc darowałam sobie zwiedzanie budynków od środka. Postanowiłam zrobić rundkę w koło jeziora i obejrzeć wszystko z zewnątrz. Idąc lewym brzegiem (patrząc od wejścia) ilość ludzi na metr kwadratowy była powalająca. Wycieczki, krzyczące dzieci i piekielny upał. Po kilkudziesięciu metrach chciałam sobie darować. Kolejny raz przysiadłam na murku, a gdy już się podniosłam podbiegła do mnie dziewczyna, na oko 18 lat, ale kto potrafi poprawnie określić wiek Azjatów?! Chyba słabo mówi po angielsku, bo słyszę tylko: photo, photo i pokazuje palcem na chłopaka stojącego kawałek dalej. Dobra, myślę sobie, pewnie chcą mieć razem zdjęcie. Macham więc do niego, żeby podał aparat, ale on zaczyna kierować obiektyw w moją stronę. To nie ja miałam robić zdjęcie. To ta dziewczyna chciała mieć zdjęcie.. ze mną. Mimo konsternacji uśmiechnęłam się. I tak o to jestem czyjąś pamiątką z wakacji.
Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon

Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon

Chiny, Pekin, Summer Palace, Longevity Hill (Wzgórze Długowieczności)

Chiny, Pekin, Summer Palace, Longevity Hill (Wzgórze Długowieczności)

Chiny, Pekin, Summer Palace, łódki na jerziorze Kunming

Chiny, Pekin, Summer Palace, łódki na jerziorze Kunming

Przeczucie podpowiadało mi, że po drugiej stronie będzie lepiej, jak już tylko obejdę dookoła. Nie myliłam się. Polecam więc od razu prawy brzeg (chyba że ktoś idzie zwiedzać kompleks pałacowy, jak pisałam, ja sobie darowałam).
Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon przy brzegu jeziora

Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon przy brzegu jeziora

Chiny, Pekin, Summer Palace, widok na pawilon po prawej stronie jeziora

Chiny, Pekin, Summer Palace, widok na pawilon po prawej stronie jeziora

Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon

Chiny, Pekin, Summer Palace, pawilon

Chiny, Pekin, Summer Palace, widok z pawilonu na jezioro

Chiny, Pekin, Summer Palace, widok z pawilonu na jezioro

Smog nie dawał za wygraną. Wioska olimpijska zapewne prezentowała by się znacznie lepiej, gdyby tylko powietrze było bardziej przejrzyste. Water Cube i basen olimpijski miał być moją wieczorną rozrywką. Do tej pory zachodzę w głowę, dlaczego zaplanowałam to na sobotę wieczór?! Nie wydaje mi się jednak, aby o innych porach było lepiej. Moim oczom ukazał się taki oto obrazek:
Chiny, Pekin, Water Cube w wiosce olimpijskiej, jakoś odechciało mi się dać nura

Chiny, Pekin, Water Cube w wiosce olimpijskiej, jakoś odechciało mi się dać nura

Darowałam więc sobie i stanie w ogonku i pływanie jak sardynka. Sam obiekt, podobnie jak stadion, prezentował się dosyć imponująco. W wiosce olimpijskiej nieodłączne suweniry i nawołujący sprzedawcy byli wszędzie.
Chiny, Pekin, Water Cube - basen olimpijski

Chiny, Pekin, Water Cube – basen olimpijski

Chiny, Pekin, Water Cube - basenowy kompleks olimpijski

Chiny, Pekin, Water Cube – basenowy kompleks olimpijski

Chiny, Pekin, główny deptak w wiosce olimpijskiej

Chiny, Pekin, główny deptak w wiosce olimpijskiej

Chiny, Pekin, Stadion Olimpijski w kształcie ptasiego gniazda

Chiny, Pekin, Stadion Olimpijski w kształcie ptasiego gniazda

Jeśliby zwrócić uwagę na tą i dwie poprzednie, chińskie notki, to zupełnie pominęłam kwestie kulinarne. Nie jest to jednak przypadek. Tak się jakoś złożyło, że upał i dosyć napięte plany sprawiły, że ja – naczelny łakomczuch – zupełnie nie myślałam o jedzeniu. Jakieś na szybko chapnięte bułeczki czy jogurt wystarczały. Mądry organizm zaczął się jednak domagać, więc wieczorem, z wioski olimpijskiej wróciłam do hotelu i zeszłam do restauracji na kolację. Hotel do gwiadkowanych nie należał, w recepcji jeszcze jako-tako mówili po angielsku, w restauracji już nie. Na szczęście menu było po angielsku, więc zamówiłam sobie chrupiącą wieprzowinę z ziemniaczkami w słodkawym sosie i szpinak z orzeszkami (mniam!). Pani kelnerka przyniosła mi jedzenie i pałeczki. To chwytam sobie dzielnie kawałeczki, a że już trochę mam wprawy po prawie rocznym przebywaniu w Azji, to szło mi nienajgorzej (nic nie spadało i trafiałam do buzi!). Niestety to było chyba tylko moje mniemanie, bo w połowie posiłku pani kelnerka, gaworząc coś po chińsku, z przepraszającą miną, przyniosła mi.. widelec. Dokończyłam jednak pałeczkami, a co! Niech wie, że białasy też potrafią! :)
Chiny, Pekin, nazwa modelu samochodu zapisana krzaczkami

Chiny, Pekin, nazwa modelu samochodu zapisana krzaczkami